Πώς θα βοηθήσω το παιδί µου να µελετά αποτελεσµατικά;
Ποιός είναι ο ρόλος του γονιού στην σχολική εργασία του παιδιού;
Επιμέλεια: Europalso (p10)
Ε.Φ. Εκπαιδευτικός M.Ed. (Μεταπτυχιακό στην Εκπαίδευση)
Ενθαρρυντικός! Ο γονιός µε την ενθάρρυνση και τη βοήθειά του, πρέπει να θέτει το παιδί µπροστά στην πρόκληση «να κάνει µόνο του τις εργασίες του».
Τίποτα δεν ικανοποιεί περισσότερο ένα παιδί, από την συναρπαστική αυτό-επιβεβαίωση ότι τα κατάφερε.
Η όποια εµπλοκή του γονιού, µικρή ή µεγάλη αν χρειαστεί, στο δηµοτικό ή στο γυµνάσιο, δεν πρέπει να δηµιουργεί φόρτιση, πίεση, δυσάρεστο κλίµα, γιατί έτσι θα προκαλέσει αρνητικές στάσεις στο παιδί. Παρεµβάσεις και παρατηρήσεις του τύπου: «θα κάτσεις να διαβάσεις, θες δε θες», δηµιουργούν σιγά σιγά ένα χάσµα που θα διαταράξει την επικοινωνία µε το παιδί του. Ο µαθητής είναι εξαιρετικά ευάλωτος σε απαξιωτικές επικρίσεις, πολύ περισσότερο από όσο νοµίζουµε. Ο γονιός, λοιπόν, αντί να υποκύψει στην αυτόµατη επίκριση, θα πρέπει να κάνει την υπέρβασή του και να δείξει έµπρακτα την αγάπη του στο παιδί του, µε καλόπιστη διάθεση και να το ενθαρρύνει. Η ενθάρρυνση δεν πρέπει να εκδηλώνεται ως τυφλή επιείκεια ή ανοχή ή και παράβλεψη των σφαλµάτων του παιδιού, αλλά ως προτροπή για αποτελεσµατικότερη προσπάθεια. Μέσα σ’ αυτό το πνεύµα είναι σηµαντικό να ενθαρρύνουµε το παιδί να ρωτά, εκφράζοντας απορίες, αντιρρήσεις και, βέβαια, τι δεν κατανοεί ή τι δεν µπορεί να µάθει.
Ο γονιός λοιπόν, θα βοηθήσει το παιδί του να ελέγχει καλύτερα τη µελέτη του, τις εργασίες του και να το κάνει αποτελεσµατικότερο, αν το ενθαρρύνει να:
- εντοπίζει δυσκολίες και να αναγνωρίζει, πού συγκεκριµένα έχει πρόβληµα
- κρατά επιλεκτικά σηµειώσεις
- οργανώνει την ύλη σε πίνακες, διαγράµµατα, σκαριφήµατα, πλάνα
- εκδηλώνει ετοιµότητα να διακόπτει τη ροή της µελέτης για να θέσει ερωτήσεις: «γιατί», «πώς», «τι σχέση έχει αυτό µε…» κ.λπ.
- κάνει τελικές επαναλήψεις, όχι µηχανικά, αλλά έχοντας εντοπίσει τα σηµεία στα οποία πρέπει να επιµείνει, αποδίδοντας ελεύθερα την ύλη που µελέτησε
- εντοπίσει και κατανοήσει τα λάθη του
- τοποθετεί στο γεωγραφικό χώρο και στον ιστορικό χρόνο τις σχετικές γνώσεις που προσλαµβάνει
Ο γονιός λοιπόν πρέπει µε τη στάση του να πείθει το παιδί του ότι είναι πάντα διαθέσιµος να σταθεί δίπλα του, ως βοηθός ή σύµβουλος και όχι ως εξουσιαστικός ρυθµιστής της κατ’ οίκον µελέτης του παιδιού του.
Ο ρόλος του γονιού, είναι να δώσει στο παιδί του ερεθίσµατα για να ψάξει περισσότερο µόνο του, να του δείξει όλους τους πιθανούς δρόµους. Εννοείται ότι βρίσκεται πάντα διακριτικά δίπλα του, ώστε να το αποτρέψει από κακές επιλογές και ανεπανόρθωτα λάθη. ∆εν χρειάζεται να του τα µάθει ο ίδιος όλα. ∆εν µπορεί να του µάθει τα πάντα! Χρειάζεται, όµως, να το ωθήσει προς την πηγή, τις πολλές µάλλον πηγές στις οποίες βρίσκεται η γνώση. Με πράξεις και µε προσωπικό παράδειγµα.
Ο γονιός πρέπει να µάθει το παιδί του να σκέφτεται. Να του µάθει τη λογική και τη µέθοδο µε την οποία θα αντιµετωπίζει τις προκλήσεις των µαθηµάτων αλλά και της ζωής.
Πρέπει να του δώσει αρκετό χρόνο ώστε να κατακτήσει αυτή τη µέθοδο, να την κάνει δική του και ίσως να τη βελτιώσει. Κι αυτό γίνεται µόνο µε συνεχή εξάσκηση και προσωπική εµπειρία. Έτσι, το παιδί µαθαίνει να αγωνίζεται µόνο του, να γίνεται αυτόνοµο, να αποκτά την αυτοπεποίθηση του ανθρώπου, που ξέρει ότι µπορεί να στηρίζεται στις δικές του δυνάµεις.